4 grudnia 1995 r. Ryszard Bogucki, Adam K. pseudonim „Dziadek” i Ryszard Niemczyk, pseudonim „Rzeźnik” przyjechali do Zakopanego, gdzie zameldowali się w hotelu pod fałszywymi nazwiskami. Następnego dnia wsiedli do zielonego Audi i zaparkowali na parkingu obok hotelu Mariott. Wieczorem na parking podjechał srebrny Mercedes klasy S. Ryszard Niemczyk jako pierwszy wyskoczył z samochodu i oddał serię w powietrze z broni automatycznej, co miało odstraszyć świadków. W tym samym czasie Ryszard Bogucki oddał kilka strzałów do kierowcy Mercedesa, które okazały się śmiertelne.

Śmierć Andrzeja Kolikowskiego, pseudonim „Pershing”, odbiła się szerokim echem w wielu środowiskach. Wielu mieszkańców Ożarowa, gdzie miał swoją willę, było szczerze smutnych. „Pershing” nie był typowym gangsterem. Spokojny, opanowany, prowadzący równolegle wiele legalnych biznesów, mający dobre kontakty w świecie polityki i służb specjalnych gwarantował mieszkańcom spokój,= a wielu sąsiadom pożyczał pieniądze bez oprocentowania. Był na tyle sprytny w swoich działaniach, że mimo wielu wytyczonym procesów zapadł tylko jeden wyrok skazujący.

„Pershing” przyjaźnił się z jasnowidzem Krzysztofem Jackowskim. Bardzo znamienne jest jedno z jego wspomnień. W jednej z rozmów Jackowski zaczął mówić o Bogu, a wtedy spokojny na co dzień gangster uniósł się i kazał mu zamilknąć. Minęło sporo czasu, gdy się odezwał i wyjaśnił, co w niego wstąpiło. Nie mów mi o Bogu, bo ja w niego wierzę, a jeśli w niego wierzę, to on wie, co ja robię – w końcu to mój własny wybór.

Ta sytuacja pokazuje, że każdy człowiek jest bardziej wielowymiarowy niż nam się wydaje. Nie ma ludzi całkowicie złych jak również całkowicie dobrych. Sumienie można zagłuszyć, ale nie sposób się go pozbyć. Jeśli człowiek jest inteligentny, a Kolikowski na pewno był, to można stworzyć sobie wiele alibi, które będą tłumaczyć nasze niecne czyny. Jednak zawsze gdzieś w głębi będzie się tliła wątpliwość, która nigdy do końca nie pozwoli o sobie zapomnieć.