Jest coś prawdziwego w menie mówiącym o tym, że w jednej chwili jesteś młody, a w kolejnej masz swój ulubiony warzywaniak. Wraz z wiekiem nasze życie w pewien sposób się zawęża. Jako ludzie młodzi pragniemy zmieniać świat. Pociągają nas wielkie idee i irytują rodzice, którzy godzinę celebrują poranną kawę. W końcu jest tyle ważkich spraw do ogarnięcia. Jednak po latach okazuje się, że dzięki dobrej kawie lepiej się funkcjonuje.

Nasz świat nigdy nie jest wielkim światem. Nasza codzienność to praca, dom i rodzina. Tylko nieliczni mogą podróżować i przemieszczać się często w ciągu swojego życia. Staramy się poznać świat poprzez nieliczne podróże, książki czy telewizję, jednak zawsze jest to tylko pewien wycinek rzeczywistości, w dodatku nieraz brak mu obiektywizmu. Wielkie idee i mity dobrze tłumaczą nam świat, jednak jest w nich zbyt wiele ogólności lub skrajności. Tymczasem nasza codzienność jest taka, jaka jest. Raz bywa nudna i przytłaczająca, innym razem cudowna i niepowtarzalna. Jest zmienna i niejednoznaczna, tak jak całe życie.

Okazuje się, że nasza codzienność jest również lepszym barometrem niż stacje telewizyjne. Wystarczy słuchać tego, co ludzie mówią aby rozpoznać kto wygra wybory lub kiedy należy szykować się na kryzys finansowy. Podobnie, po latach okazuje się, że ważniejsze od tego, czy zdobędziemy sławę za życia czy po nim jest ważniejsze to, czy choć jedna osoba dobrze nasz wspomni. Nieliczni mają siłę oddziaływania na masy, jednak w przypadku większości z nas liczą się tylko nasze mikroświaty. Pocieszające jest to, że w przeciwieństwie do oddziaływania na masy mamy na to bardzo duży wpływ.